Bewindvoering en mentorschap zijn twee verschillende maatregelen die goed samen kunnen werken.
Het volgende artikel schept hopelijk meer duidelijkheid over deze twee.
Daarnaast wordt er ook een stuk uitleg gegeven over de verschillen tussen begeleiding en mentorschap.
In het werkveld zijn hier nog regelmatig onduidelijkheden over. Mochten er na het lezen van het artikel nog vragen zijn, benader ons dan vooral.
Bewindvoering
Zoals in de vorige artikelen al aan bod is gekomen, is een bewindvoerder wettelijk de verantwoordelijke over de financiën.
De bewindvoerder maakt de beslissingen (in samenspraak met de cliënt) en legt verantwoording af aan de rechtbank.
De mentor is belangenbehartiger met betrekking tot beslissingen/rechtshandelingen omtrent de verzorging, verpleging, begeleiding en behandeling.
Dit is zeer breed en per persoon en situatie verschillend, wat het voor sommige mensen onduidelijk maakt.
Een bewindvoerder kan een mentor inschakelen en een mentor kan een bewindvoerder inschakelen om een cliënt beter te beschermen.
Mentorschap
Een mentor kan worden aangesteld door de rechtbank via een soortgelijke procedure zoals bij de aanvraag van bewindvoering.
Als je kijkt naar het officiële document voor aanvraag bewindvoering, is dit hetzelfde document voor aanvraag mentorschap.
Een mentor kan worden aangesteld, omdat een persoon niet wilsbekwaam is.
Simpelweg, een persoon kan op een bepaald leefgebied/leefgebieden niet zelf een beslissing nemen en schakelt een mentor in om de beslissing te nemen voor hem/haar.
Een mentor doet dit altijd met zicht op de belangen van de cliënt en houdt eigen overtuigingen hierbuiten. Zoals een mentor het mooi omschreef; in de geest van. Oftewel hoe zou de cliënt beslissen als diegene zelf zijn of haar beslissing kan nemen. Denk aan een persoon die lijdt aan dementie, hoe zou hij/zij beslissen als hij/zij geen dementie zou hebben?
Het is soms lastig te begrijpen, omdat een cliënt soms op bepaalde leefgebieden wel wilsbekwaam is, en op andere gebieden niet.
Als voorbeeld: een cliënt kan overal zelf een goede beslissing maken, maar op het gebied van zorg en behandeling niet.
Denk hierbij aan medicatie en bepaalde therapie.
Dan kan een persoon een mentor aanvragen specifiek voor dat leefgebied.
Op de andere leefgebieden kan een cliënt zelf de keuzes maken, maar op het gebied waarop een mentor is aangesteld beslist de mentor.
Mentoren zijn doorgaans ook vaker te bereiken dan bewindvoerders, omdat zij een andere verantwoordelijkheid hebben.
Mentorschap of begeleiding?
Een mentor vult de rol van begeleiding niet in.
Een mentor maakt de beslissingen waarvoor deze is aangesteld door de rechtbank.
Dat betekent dat een begeleider soms dingen moet overleggen met de mentor, omdat de mentor moet beslissen en niet de cliënt.
Daarnaast is het belangrijk dat de mentor wordt betrokken in het gehele proces, een mentor moet op de hoogte zijn.
Je kunt de mentor het beste zien als de persoon die overal vanaf moet weten en volgens de wet beslist, want zo is het in feite ook.
De begeleider is degene die invult wat voor beslissingen een mentor maakt op gebied van zorg (mits deze hiervoor is aangesteld).
Hoe werkt het als je een mentor en bewindvoerder hebt?
De overeenkomsten zijn soortgelijk omdat alles via de rechtbank gaat.
De bewindvoerder en de mentor werken nauw samen om zo ervoor te zorgen dat alles op de juiste manier wordt uitgevoerd en dit alles ten goede komt van de cliënt.
Een mentor heeft 17 uur per jaar beschikbaar voor een cliënt en is verplicht elke 2 maanden contact te hebben met een cliënt tenzij er een uitzondering is gemaakt en onderbouwd. Een bewindvoerder hoeft niet persé op huisbezoek te komen, maar dit is wel zeer wenselijk.
Een bewindvoerder maakt ook elk jaar een rekening en verantwoording op, waarbij de cliënt ziet wat er in het gehele jaar is betaald en is binnengekomen.
Dit is dus enkel op het gebied van je financiën.
Een mentor pakt de andere leefgebieden op en kunnen daarom een mooie samenwerking bieden om een cliënt een beter, volwaardiger leven te geven. Een mentor moet ook ieder jaar een jaarverslag afleggen aan de gemeente. Hierin verantwoordt de mentor wat er afgelopen jaar betreft de zorg van de mentor is gedaan.
Conclusie: een bewindvoerder is aangesteld door de rechter om de financiën te beheren, een mentor is aangesteld door de rechter om andere leefgebieden te beheren. Beide kunnen op hun leefgebied dan beslissen namens de cliënt, omdat de cliënt professionals heeft die het uit handen nemen. Een begeleider is degene die uitvoert wat er nodig is, alles in het belang van de cliënt.
No responses yet